So you think you can quizzzz…

Vorige week maakte ik kennis met überblogster Merel Roze, deze week zocht ik de professionals wat dichter bij huis op. Ik maakte kennis met het fenomeen quizzen en mocht aan de quiztafel zitten met twee professionele quizzers die bijna wekelijks een quizje verslaan.

Deze twee vrienden van mij gaan voor de eerste plaats en de daarmee samenhangende ‘eeuwige roem’. Bloggen is zeg maar mijn ding, maar veel diepgang en feitelijkheden tref je in mijn blogs niet aan. Mijn blogs zijn om anderen te amuseren, te vermaken en dat doe ik simpelweg door te toveren met de woorden op papier.

Quizzen is een hele andere bezigheid, daar kwam ik al snel achter. In een stoffig zaaltje gelegen in het cultureel centrum van het Belgische dorp waar ik woon, schoof ik enthousiast aan de tafel bij mijn quizgroepje. De spanning was merkbaar aanwezig en de zenuwen gierden door de lijven van mijn medequizzers. Ik had daar niet zoveel last van. Ik had vooraf aangegeven dat ik voor de gezelligheid en uit persoonlijke interesse een keer mee wilde doen. Dat vonden mijn vrienden de quizzers prima, ze konden simpelweg wel een extra speler gebruiken omdat ze anders niet aan de quota van vier verplichte spelers kwamen. Ik vroeg vooraf aan de quiz of ik me nog op enigerlei wijze kon voorbereiden. Het nieuws van de week een beetje volgen of zo. Ze raadden mij dat wijselijk af, maar gaven wel aan dat de onderdelen mode, sport, films en tv-tunes niet zo hun ding waren. Dus als ik daar iets over wist, dan kon ook ik punten binnenslepen en scoren!

Want scoren dat was waar het vanavond om ging bij alle tien tafeltjes in het zaaltje. De ene vraag volgde op de andere nog lastigere vraag en ik wist nog steeds geen enkel antwoord. Ik wist alleen met alle zekerheid te vertellen dat het Nederlands voetbalelftal in 1988 wereldkampioen was geworden. Daar hadden die Belgen dan even geen kaas van gegeten. Maar het bleef niet alleen bij lastige vragen over geschiedkundige gebeurtenissen, er moesten ook nog een Sudoku en een of andersoortige lastige wiskundige puzzel met de naam binairo opgelost worden. Allemaal tussen de bedrijven door.

Net toen ik het opgegeven had en echt dacht dat ik maar beter naar huis kon gaan met mijn niet te overtreffen nul op honderd aan algemene kennis, brak het ijs zich ook voor mij. Ik luisterde naar een cryptische zin die omgezet moest worden in één woord. Zoiets als een acroniem verzinnen bij een bepaalde omschrijving. Als mama van twee kids had ik de link tussen Braziliaanse dans en feest snel gelegd. Want waar spelen mijn kids het liefste mee als ze heel veel lawaai in huis willen maken? Precies met sambaballen! Om gek van te worden, wat een lawaai ze daar mee kunnen veroorzaken.

Mijn avond was gered, ook ik wist het antwoord op een vraag waar de anderen zich geen raad mee wisten. Ik voelde me gloeien van trots en werd bedwelmd door de kik die het geeft als je een antwoord goed hebt. De verslaving van het quizzen sloeg even over op mij waarna ik al gauw bijkwam van de kater toen ik alle andere vragen weer niet wist. Maar ik bleef sympathiek meedoen en algauw brak het einde van de quizavond aan. De uitslag loog er niet om, ik bleek daadwerkelijk aan een tafel met ware toppers te zitten, want onze onuitputtelijke inzet werd beloond met een mooie tweede plaats en een geldbriefje van twintig euro!